تُنهنجا ڌرتي! ڌراڙَ جاڳيا هين
پيچرا، پَٽَ پهاڙَ جاڳيا هِن
جن جي جاڳڻ سان، قومَ جاڳي ڪين
سي جي جاڳيا ڀي، جاڙَ جاڳيا هِن
ٿورڙو آهليو جڏهن آ سچُ
ڪُوڙ، دوکو ۽ ڊاڙَ جاڳيا هِن
هڪ تِکي چيٽ آهي آزادي!
گهيڙَ، گِهٽيون ۽ گهاڙَ جاڳيا هين
ها رُڳو ساٿُ ٿو کپي تُنهنجو
حوصلا، ڄڻ پهاڙَ جاڳيا هِن
سنڌُ منهنجا ڌڻي!، سلامت رکُ
چئني پاسن کان ساڙَ جاڳيا هِن
ڪنهن ته مرهَم جي آسري ۾ ايازَ!
سالَ هِن دل جا ڦاڙَ جاڳيا هِن