شاعري

دک جي نہ پڄاڻي آ

اياز گُل جي شاعريءَ جي ھن مجموعي ۾ 1973ع کان 1986ع تائين جي شاعري شامل آھن جنھن ۾ غزل، وايون، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، گيت، ترائيل، ھائيڪا، رينگا، ٽسٽا، بيت، دوھا، سوايون شامل آھن. اياز گلَ ھر صنف تي دلفريب شاعري تخليق ڪئي آھي. سندس غزلن ۾ سنڌي ٻوليءَ جي محاورن جو سھڻو، سبيتو ۽ وقتائتو استعمال، سندس شاعريءَ کي نہ فقط نواڻ ٿو ڏئي، پر ان کي وڌيڪ اثرائتو ٿو بڻائي.

  • 4.5/5.0
  • 60
  • 29
  • آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
  • اياز گل
  • ڇاپو پھريون
Title Cover of book دک جي نہ پڄاڻي آ

وقتَ ها ڦَٽَ جيڪي اُڊيڙي ڇڏيا

وقتَ ها ڦَٽَ جيڪي اُڊيڙي ڇڏيا
وقت آهن وري پاڻَ ئي سي سِبيا

پنهنجو درخواستون، سڀ ٿيون دَربَدر
دُشمنن جا سڀئي عرضَ آهن اَگهيا

آئين، موٽي وئين، پِنڊ- پَهڻ هوس مان
لفظ هِردي ۾ رهجي ويا اَڻ- چَيا

ذهن کان يادِ چِنبري چُميون ٿي وَتيون
آسَ، اوسيئڙي جا ٿي ڳوڙها اُگهيا

ٽَهڪَ ٻَٽڙي وِرهاست ۾ آيا ها، پر
عيشَ ۾ پاڻ سي ڀي اُڏائي ڇڏيا

عشقُ اَهنجن کان هِيسيل جڏهن ڀي ڏٺم
سهڻي، ميهار، سسئي، پنهون ياد پيا

تون اَڃا ويٺو سوچين: ”چوان، نه چوان!!؟“
چوَڻ وارا ڪڏهن جو، چئي ڳالهِه ويا