ساهَه ۾ سانڍيلُ ساجنُ آهي
مُنهنجو سارو ئي ڌَنُ آهي
مَنَ ۾ اهڙا جذبا آهن
جهڙو هُن جو جوڀنُ آهي
توڙي هُو ڀي روزُ ملي ٿو
پوءِ ڀي ويڳاڻو مَنُ آهي
مُنهنجي چوڌاري اوندهِه آ
هُن جو چهرو روشُن آهي
هُو ڀي مون سان ايئن ملي ٿو
ڄڻ ڪو مُنهنجو دشمنُ آهي
ميڙي ميڙي ٿَڪجي پيو هان
ڪيڏو وِکريل جيونُ آهي
روزُ نَون چهرنِ جي ڳولا
شهرَ جو شايد فيشنُ آهي
هڪڙي پينگهي ۾ جهُوليا هون
غَم ڀي منهنجو ئي سَنُ آهي
ڪيڏين صدين تي ڦَهليل آ
توبِن گذريو جو کَنُ آهي