اداڪار
”ڊائلاگن“ جو ڏئي نانءُ ۽ مُنهنجا جذبا
روزُ ماريندي، جيئاريندي آهين
مون نه توکان جي ڪوئي زخم لِڪايو آهي
جيڪي ڪُجهه ڀي آهي ڀوڳيو سو
ٻُڌايو آهي
مون نَڪو ڪُوڙ ڪيو آهي ڪڏهن ڀي توسان
جيڪي اندر ۾ هُجي، چهري تي سو ظاهر ڪيو آ
دَردَ دل ۾ ئي دٻائي دِل جا
ڪين ڪو ٽهڪُ لڳايو آ، جي
ان جو مقصد ڪو ائين ناهي ته مان
توکان همدرديون حاصل ٿو ڪرڻ چاهيان ڪي،
۽ مُنهنجو پيارُ فِلرٽ آهي، اَداڪاري آ
ائين ناهي، ائين ناهي سانئڻ!
هڪ شاعرَ وٽ لفظن کان سواءِ ڇا ٿو ٿئي؟
عام ماڻهو به ته لفظنِ جو سهارو ٿا وٺن
مون جي ورتو آهي ته ڪهڙو گناهه ڪيو آهي؟
تون مگر تِن کي سڏي ڊائيلاگَ
مُنهنجي جذبن ۽ منهنجي پيارَ جي
توهين نه ڪر.
تو جي پنهنجي مٿان هڪ خول ڇڏيو چاڙهي آ
ان جو مقصد ڪو ائين ناهي ته:
هر سچو پيارُ، ”اداڪاري“ ۽
هر سچو پيار ڪرڻ وارو، ”اَداڪار“ ٿو ٿئي!.