گستاخي معاف
وزيراعظم بينظير ڀٽو جي پهرين حڪومت جو تختو اونڌو ڪرڻ لاءِ ”مڊنائيٽ جيڪال“ نالي ڪامياب آپريشن ڪندڙ انٽيليجنس بيورو جي اڳوڻي سربراهه برگيڊيئر (رٽائرڊ) امتياز لاءِ اڳڪٿيون ٿين پيون ته هو جون جي آخر يا جولاءِ جي شورعات تائين ٻاهر اچي ويندو. هن تي داخل مک ڪيس ”مڊنائٽ جيڪال“ هو، جنهن مان سپريم ڪورٽ سندس ضمانت منظور ڪري ڇڏي آهي، باقي مٿس 2 ڪيس آهن. شيخ رشيد ۽ شهباز شريف کي جهڙي طرح جيل ۾ آزادي جي بشارت ملي هئي ۽ هو ان بشارت موجب مقرر مدت دوران ئي آزاد ٿي آيا هئا، اهڙي طرح برگيڊيئر امتياز کي به بشارت ملي چڪي آهي، جيتوڻيڪ نواز شريف پنهنجي هن پراڻي محسن سان جيل وڃڻ بعد گهڻو ڪو نه نڀايو آهي، پر برگيڊيئر امتياز، نواز شريف سان وري به نڀائيندو، ڇو ته هن وٽ متبادل ناهي. مسلم ليگ جي ”اپرچيمبر“ وارو ڪردار ادا ڪندڙ، امتياز سان افغان جنگ ۾ وڏي شهرت حاصل ڪندڙ، ميجر عامر به نه نڀايو. جيتوڻيڪ هن ”مڊنائيٽ جيڪال“ آپريشن ۾ سيڪنڊ هيرو جو رول ادا ڪيو هو.
ميجر عامر، جنهن کي موجوده دشمنن جي دوست ۽ دوستن جي دشمن حڪومت عرفان مروت وانگر سڀ ڪجهه ڪرڻ جي باوجود به معاف ڪري ڇڏيو آهي، سو اڄڪلهه هن ناهموار پٿريلي زمين تي اڏيل بي وفا ماڻهن جي شهر اسلام آباد ۾ کلي عام گهمي رهيو آهي. هو رات جو ڪڏهن ڪڏهن بليو ايريا ۾ جهانگير هوٽل تي بالٽي گوشت به کائڻ ايندو آهي. آفتاب شيرپائو جي معرفت سڀ گناهه معاف ڪرائيندڙ ميجر عامر مختلف اخبارن ۾ ڪالم ۽ مضمون پڻ لکي رهيو آهي. ان ڳالهه جو وڏو امڪان آهي ته برگيڊيئر امتياز جيئن ئي ٻاهر ايندو، ته ميجر عامر وري ساڻس ڪلهو ڪلهي ۾ ملائي ساڳئي طرح مڊنائيٽ جيڪال فلم جو پارٽ ٽو مڪمل ڪرائڻ ۾ مدد ڪندو. هن فلم جو ٻيو ۽ آخري حصو مڪمل ڪرائڻ لاءِ فلم جي هدايتڪارن ۽ پروڊيوسرن سمورا انتظام مڪمل ڪري ڇڏيا آهن، صرف شوٽنگ رهيل آهي. شايد تڏهن ئي نواز شريف نجي محفلن ۾ چئي رهيو آهي ته ڊسمبر 96 ع تائين جيڪڏهن موجوده حڪمران گهر ڀيڙا نه ٿيا، ته ايئن سمجهجو ته مون ۾ ليڊر شپ ڪوالٽي ناهي.
1994ع جي آخر ۾ جڏهن شهباز شريف کي مضبوط حلقن پاران اقتدار ۾ پهچائڻ جي آڇ ٿي هئي ته هن انڪار ڪيو هو، جنهن سبب اعجاز الحق اڃا تائين ساڻن ڪاوڙيل آهي. 1995ع ۾ جڏهن نواز شريف کي چيو ويو ته تون هڪ سال لاءِ عبوري وزيراعظم جو دور، قبر ۾ لڙڪيل پيرن واري جهوني جمهوريتي ڪارڪن کي ڏيڻ لاءِ راضي ٿي، ته 96ع ۾ اليڪشن ڪرائي اقتدار توکي ڏينداسين، ته ميان صاحب به ڳالهه نه مڃي هئي. شايد ٻنهي ڀائرن اهو فيصلو ”ماسٽر مائينڊيڊ“ برگيڊيئر امتياز جي مشوري تي ڪيو هو.
هن وقت برگيڊيئر امتياز خلاف داخل ڪيسن جي ضمانت جنهن تيزي سان ٿي رهي آهي، ان تيزي سان ڪيس ٺاهيندڙ نصير الله بابر جو ڪراڙو ڪمپيوٽر وارو دماغ ڪم نه پيو ڪري. شايد بابر واري دماغي ڪمپيوٽر تي ٻاهرئين دٻاءَ واري وائرس سبب ”ڊسڪ“ خراب ٿي وئي آهي.
گادي واري شهر ۾ ڪافي عرصي کان هن گرمين واري مند ۾ به سراسري طور هر ٻئي ڏينهن مينهن وسڻ ۽ جهڙالي جهان سبب، رات ايڏي ته ٺري ٿي، جو نه چاهيندي به سڀ ڪجهه ڪرڻ لاءِ چڱن ڀلن جا ايمان خراب ٿي وڃن ٿا. اهو ئي سبب هو جو گذريل مهيني قومي اسيمبلي جي فيصل آباد مان چونڊيل ايم اين اي جي گورنمينٽ هاسٽل واري ڪمري ۾ رات جو هڙاپا جي ناچڻين وارين مورتين وانگر، جاندار جسم واريون نوجوان نينگريون پيرن ۾ ڇير ٻڌي، طبلي جي تال ۽ سرندي جي سريلن سرن وارين تارن وانگر، ڪاريهر نانگ جيان ڪر کڻي محفل سجائيندڙ جون دليون موهي رهيون هيون. مجري جي هن محفل جو 2 هفتا اڳ جماعت اسلامي جي ته مَسهو (نه سهڻ وارا) ميمبرن قومي اسيلي ۾ به ذڪر ڇيڙي گهڻن شريفن کي شرمندو ڪيو. جماعت اسلامي جي انتها پسندن ته قومي اسيمبلي ۾ اهو به الزام هنيو هو ته پ پ وارا رات جو ايم اين اي هاسٽلن ۾ شراب ۽ شباب جون محفلون سجائين ٿا، هنن کي شرم اچڻ گهرجي. پ پ دور ۾ ٽي وي تي به فحاشي ۽ عريانيت ڦهلائڻ جا الزام هڻندي جماعتي جهونن خوب دل جو اوٻر ڪڍيو هو. جيتوڻيڪ خالد کرل سينو تاڻي اسيمبلي جي ايوان ۾ چيو هو ته ”اسان جا ڀائر ٽي وي تي الزام ٿا هڻن، پر ڇا اڄڪلهه عورتون وڏن پانئچن واريون شلوارون مهري کان مٿي ڪري شهر ۾ ڪو نه پيون هلن، اهي عورتون مخالف ڌر ۽ اسان جون مائرون ۽ ڀينرون آهن، پر فيشن ڪن ٿيون، هر ڪنهن کي لبرٽي آهي. ڇا ان مهل پوري دنيا جا مرد اکيون ٻوٽي ٿا هلن؟“ خالد کرل جي جواب جيتوڻيڪ مخالف ڌر جي مسلم ليگي ميمبرن کي ته ماٺ ڪرائي ڇڏيو، پر جماعت وارا آخر تائين گوڙ ڪندا رهيا هئا. عين ان وقت مهاجرن جي گهڻي آبادي واري سنڌ جي تعلقي سان تعلق رکندڙ مرتضيٰ ڀٽو جو مخالف، پ پ پ ايم اين اي ڪنڌ هيٺ ڪيو ويٺو هو، ڇو ته هن کي ڊپ هو ته متان سندس پگهار واري چيڪ جي ڳالهه ڇڙي پئي. ڇو ته ڪجهه وقت اڳ ۾ ان ايم اين اي جي هڪ دوست رات جي سرور ۽ مخمور مهل وقت سندس کيسي مان چيڪ ڪڍي ورتو هو. ننڍي قد واري هن ايم اين اي جنهن کي سدائين غرور وچان ڳاٽ اوچو ڪري هلڻ جي عادت آهي ۽ ڪيترائي دفعا ڏاڪڻ لهڻ ۽ چڙهڻ مهل مٿي ڪنڌ ڪري هلڻ سبب ڪري به پيو آهي، تنهن صبح جو سامان سڀنالڻ کان پوءِ ڪراڙي ديوان کي 9 هزار ڏئي ان دوست ڏانهن موڪليو ۽ چيڪ واپس گهرايو هو. هن کي ڊپ هو ته متان جماعت وارا سرڦريا سونهاري وارا ميمبر اها ڳالهه ايوان ۾ ڪري ڀنڀور کي باهه ڏئي ڇڏين. پ پ ميمبر دعا ڪن. اسپيڪر يوسف رضا گيلاني کي، جنهن مجري جو موضوع ٽاري ڇڏيو. جيتوڻيڪ ان مهل خواجا آصف ۽ مظفر هاشمي اسپيڪر کي پڪ ڪرائي هئي ته اسان کي ڪجهه وقت ڏيو، واعدو آهي تنهنجي ڳالهه نه ڇيڙينداسين پر اسپيڪر ڊپ ۽ خوف واري هلڪي مسڪراهٽ سان اجازت نه ڏني هئي، شايد کيس هنن آڙيڪاپ ميمبرن تي ڀروسو نه هو.
قومي اسيمبلي ۾ ايڏي گوڙ جي باوجود به اڃا تائين انهن محفلن جو سلسلو جاري آهي. گذريل هفتي جي آخري رات سنڌ جي هفت زبان صوفي شاعر واري نگري جي ايم اين اي لعل قلندر شهباز هاسٽل (فيڊرل لاج 2) واري پنهنجي ڪمري تي محفل سجائي ”دعوت يار“ ڪئي. بدنامي جي خوف جي باوجود جڏهن دل ”منظور“ ڪيو، ته پوءِ ڪهڙي دير آهي! محفل بابت وزيراعظم کي موڪليل هڪ ڳجهي ايجنسي چيو آهي ته هن مجري ۾ ايم اين ايز کانسواءِ وزير به هئا. رپورٽ مطابق هن محفل ۾ سنڌ مان آيل هڪ وزير به شريڪ هو، جنهن جو تعلق ملير سان آهي. اهو ملير مارئي وارو نه، پر زيتونن وارن باغن سبب شهرت رکندڙ ڪراچي وارو ملير آهي. ان ۾ ڪهڙي ”حڪيم“ جي حڪمت رکيل هئي، خدا ٿو ڄاڻي پر پنهنجي پر ۾ محفل واهه جي هئي. محفل ۾ شريڪ ماڻهن ڏيڍ سال کان وزارت جي آس ۾ ويٺلن پنهنجي ميزبان کي دل سان خدمت ڪرڻ تي داد ڏنو هجي الائي نه، پر اسين کيس مخصوص ۽ محبوب محفل سجائڻ تي مبارڪ ڏيون ٿا. ڇو ته هي جمهوري راڄ آهي، هر هڪ کي سڀ ڪجهه چوڻ، لکڻ ۽ ڪرڻ جي اخلاق جي حد تائين اجازت آهي. اسيمبلي ميمبر جو ته وري پنهنجو استحقاق به آهي، ان ڪري هنن لاءِ سڀ ڪجهه جائز آهي.
(30 مئي 1996ع)