شاعري

ڪڪر منجهہ ڪپار

پير بخش ’پياسي‘ جي شاعري ۾ جُھڙالا نيڻ به نظر ايندا، ته مُرڪن جا مرگهٽ به موجود مِلندا، هن جي شاعري ۾ جڏهن محبوب اکيون کڻي کلي ٿو ڏي ته شاعر جا سڀئي سور سَنڌا ڪيو وڃن.
هن پنھنجي شاعري ۾ اهڙا ته چِٽ چِٽيا آهن جن کي جڏهن اکيون ڏِسن ٿيون ته حيران رهجي وڃن ٿيون.

Title Cover of book Kakar Manjh Kapaar

نيڻن ڪيئن نه نيروهي، ڪڪر منجهه ڪپار

نيڻن ڪيئن نه نيروهي، ڪڪر منجهه ڪپار
ساجن لهندم سار

سانوڻ بن هيءَ رُت آ ڪهڙي، گوندر منجهه گذار
ساجن لهندم سار!

جهڙي مند آ سارنگ جي، تهڙو ميگهه ملهار
ساجن لهندم سار!

جل ٿل بادل برسن، باغن ٿئي بهار
ساجن لهندم سار!

نديون نالا ڍنڍون ڍورا، سنڌوءَ جو سينگار
ساجن لهندم سار!

جبل جهنگل وس وس ٿيندي، پکين جي پڪار
ساجن لهندم سار!

چنگ چڙها سڀ ساز سُريلا، ٿئي تند تنوار
ساجن لهندم سار!

جنم جنم کان مرڪي من ۾، ماروئڙن جو پيار
ساجن لهندم سار!

درد دلين جا دور ٿي ويندا، جوش ڪو جذبو ڌار
ساجن لهندم سار!

قائم دائم رهندو پياسي، مٿي سنڌ سڪار
ساجن لهندم سار!