شاعري

ڪڪر منجهہ ڪپار

پير بخش ’پياسي‘ جي شاعري ۾ جُھڙالا نيڻ به نظر ايندا، ته مُرڪن جا مرگهٽ به موجود مِلندا، هن جي شاعري ۾ جڏهن محبوب اکيون کڻي کلي ٿو ڏي ته شاعر جا سڀئي سور سَنڌا ڪيو وڃن.
هن پنھنجي شاعري ۾ اهڙا ته چِٽ چِٽيا آهن جن کي جڏهن اکيون ڏِسن ٿيون ته حيران رهجي وڃن ٿيون.

Title Cover of book Kakar Manjh Kapaar

اسان کي سڄڻ جي پيارو ملي پئي

اسان کي سڄڻ جي پيارو ملي پئي
ته جيڪر جيئڻ جو سهارو ملي پئي
اسان کي سدائين وچ سير ٻوڙيو
اڙي! ڪاش! ڪڏهن! ڪنارو ملي پئي
خزانن سان خوب نڀايو اسان ڀي
انهي لاء سنهيو بهارو ملي پئي
مٿي تند ٻيجل ٻڌي ٻول تنهنجا
منهنجو ڪنڌ توکي ڪٽارو ملي پئي
جهان گهوري سارو ڇڏيان تو مٿان
محبوب جيءَ جو جيارو ملي پئي
عجب الفت ۾ اکين جون ادائون
ذرو جي انهن جو اشارو ملي پئي
حسين مون به ڪيئي ڏٺا چنڊ آهن
اکين جو جي تارو ستارو ملي پئي
چانڊوڪي رات هجون تون ۽ مان
اگر اهڙو پيارو نظارو ملي پئي
ملڻ لاء توساڻ آهيان مان آتو
چاهيان ٿو من ڪوئي چارو ملي پئي
ڏکڙا هي پياسي رتي ڀر نه ڀانئي
جي دلدار هڪ وار يارو ملي پئي