منزل تي پنهنجي دم پٽي پوءِ مسڪرايو دوستو،
اُٿو اُٿو هلو هلو قدم وڌايو دوستو.
قدم قدم تي زندگي ٿي هي نظر بحر اچي،
بحر مان اُٿي نهر ڪا نهر مان لهر اچي.
پُر خطر ڪنهن رات جو ته پويون ڀل پهر اچي،
رات جي کٽڻ کانپوءِ اچي اچي سحر اچي.
صبح جي روشني مان ديپ نئون جلايو دوستو
اُٿو اُٿو هلو هلو قدم وڌايو دوستو.
ڪاروان اسانجو آ روان دوان هي سربسر،،
جبل اڳيان اسانجي ڀل هجي نه ڪو جي بحر و بر،
رُخ هوا جو پئي مڙي اسانجي ان تي پئي نظر.
حوصلو اسانجو هر عزم جوان آ پُر اثر
ٿڪي ٽٽي رڙهي رسي اوهين ملهايو دوستو.
اُٿو اُٿو هلو هلو قدم وڌايو دوستو.
وطن اسانجو تن ۽ ڌن وطن اسانجي آبرو،
اچي ويو جي راهه ۾ اڳيان هتان هرڀرو.
اسان سان وير جنهن وڌو ٿيندي تنهن سان دوبدو،
شهيد جن جي خون سان زمين هي آ سرخرو،
تن جا ساز سُر سان ويهي گيت ڳايو دوستو،
اُٿو اُٿو هلو هلو قدم وڌايو دوستو.
چپن تي جن تالا ۽ زبان تي جن جون بندشون،
اسانجو تن سان اڄ نه پر سدا رهيون پئي رنجشون،
فضا هوا خراب يا زماني جون هي گردشون.
تن کي چنڊ مٽائڻ جون ڪريون اُٿي ڪوششون،
وقت هي نه قيمتي ويهي وڃايو دوستو،
اُٿو اُٿو هلو هلو قدم وڌايو دوستو.
گلن ۾ هي بهار ڏس خزان آ خار خار ۾،
موتي موتي هار ڏس ڏونئرا ڄڻ کي ڏار ۾،
سهڻو سو سينگار ڏس سونهي ٿو ٽار ٽار ۾،
شاهه جا اشعار ڏس سنڌ جي سڪار ۾،
گلزار هن چمن کي سڀ بنايو دوستو،
اُٿو اُٿو هلو هلو قدم وڌايو دوستو.
مهراڻ انجون موجون ۽ مستي ڪو اچي ڏسي،
سهڻي ۽ ميهار جي هيءَ بستي ڪو اچي ڏسي،
شهباز لال سائين جي الستي ڪو اچي ڏسي،
شاهه ۽ سچل جي هت هستي ڪو اچي ڏسي،
پيغام تن جو هي کڻي هر هنڌ رسايو دوستو،
اُٿو اُٿو هلو هلو قدم وڌايو دوستو.