تنهنجي مٺڙن ٻولن بن هي،
پنهنجا گيت اڌورا ساءِ!
درد دکن جا ڪڏهن هي سپنا،
ٿيندا پور سمورا ساءِ!
سهڻا مک جا سندر من جا،
ماڻهو ڪارا ڀورا ساءِ!
هٿ مان ڪنهنجي ڪري جا پيئي،
مورتي چورا چورا ساءِ!
ڀڳل سا ڀُوري ڪئين سا جُڙندي،
ٽڪڙا پورا سورا ساءِ!
چيڙ چڳن چوءِ، چوٽا سونهندا،
چندن هاڻا ٻورا ساءِ!
جي به ڪياسون سنڌڙي تون سان،
وعدا ٿيندا پورا ساءِ!
پاڻي لڙهاٽيل مٺڙو تنهنجو،
سنڌو آب طهورا ساءِ!
قلم جي پورهئي علم ادب جا،
گهرجن ڪين اجورا ساءِ!
پيار پلئه ڪيئن ’پياسي‘ پوندو،
گهر گهر باهه جا کورا ساءِ!