شاعري

ڪڪر منجهہ ڪپار

پير بخش ’پياسي‘ جي شاعري ۾ جُھڙالا نيڻ به نظر ايندا، ته مُرڪن جا مرگهٽ به موجود مِلندا، هن جي شاعري ۾ جڏهن محبوب اکيون کڻي کلي ٿو ڏي ته شاعر جا سڀئي سور سَنڌا ڪيو وڃن.
هن پنھنجي شاعري ۾ اهڙا ته چِٽ چِٽيا آهن جن کي جڏهن اکيون ڏِسن ٿيون ته حيران رهجي وڃن ٿيون.

Title Cover of book Kakar Manjh Kapaar

تصور

تصور

ڪمري جي کُليل دري مان
تنھنجي جڏهن
گهر ڏي نِھاريم
اونڌاهين ۾، مون کي آيو نظر
تنھنجي پيار جو تاج محل
مُئن جي دَڙي جو
سارو ڄڻ کنڊرات ٿي آيو
تنھنجو وجود
ڀٽڪيل هڪڙي روح جي هو
ٻيھر جڏهن
دِل جي دري مان
پاڻ ڏي نِھاريم
پيار جو ماضي ڪندي ياد
ڪيم محسوس
درد جي پيڙا
پيار جو سوداءُ
پر مان ڀي ڀٽڪيل روح جيان
تڙپندي تڙپندي
ڪنڌ ڪڍائي، جند ڇڏائي نه سگهيس
۽ بنجي ويس
تنھنجو تصور.