وطن ياد اچي ٿو
(1)
حسين شام جو
بڙ جي مان هيٺان
نديءَ جي ڪِناري
لھرن کي هر هر
تڪيندو رهان ٿو
خيالن ۾ پنھنجي
وڃان محو ٿي ٿو
اچانڪ فضا ۾
ڪنھن ٽار تان ڪا
ڪوئل ٿي ڪوڪي
سندس آواز مِٺڙو
پڙلاءُ بنجي
ڪن ۾ ٻُري ٿو
محبت جو مچ
من ۾ مچي ٿو
تڏهن ياد وطن
مونکي اچي ٿو.