شاعري

ڪڪر منجهہ ڪپار

پير بخش ’پياسي‘ جي شاعري ۾ جُھڙالا نيڻ به نظر ايندا، ته مُرڪن جا مرگهٽ به موجود مِلندا، هن جي شاعري ۾ جڏهن محبوب اکيون کڻي کلي ٿو ڏي ته شاعر جا سڀئي سور سَنڌا ڪيو وڃن.
هن پنھنجي شاعري ۾ اهڙا ته چِٽ چِٽيا آهن جن کي جڏهن اکيون ڏِسن ٿيون ته حيران رهجي وڃن ٿيون.

Title Cover of book Kakar Manjh Kapaar

زور زبر جي زير نه رهندي،

زور زبر جي زير نه رهندي،
پيار هي پنهنجي پريت، او پيارا!

هر ريت نرالي هن جڳ جي،
ريت نه رهندي ريت، او پيارا!

پيار جي پنهنجو پاڻ ٿا ڄاڻڻ،
هار به تن جي جيت، او پيارا!

ساروڻيون سڀ ساهه سين سانڍي،
ڪنديس ڪانه ڪريت، او پيارا!

چنگ بنا ڪو چپ چري ڪئين،
گيت بنا سنگيت، او پيارا!

تو بن سپنو ساجن منهنجو،
آهي اڌورو گيت، او پيارا!

برهه جي ماريل گهائل ’پياسي‘
من جو آهين ميت، او پيارا!