شاعري

ڪڪر منجهہ ڪپار

پير بخش ’پياسي‘ جي شاعري ۾ جُھڙالا نيڻ به نظر ايندا، ته مُرڪن جا مرگهٽ به موجود مِلندا، هن جي شاعري ۾ جڏهن محبوب اکيون کڻي کلي ٿو ڏي ته شاعر جا سڀئي سور سَنڌا ڪيو وڃن.
هن پنھنجي شاعري ۾ اهڙا ته چِٽ چِٽيا آهن جن کي جڏهن اکيون ڏِسن ٿيون ته حيران رهجي وڃن ٿيون.

Title Cover of book Kakar Manjh Kapaar

نيٺ ته ڪيئن چاهت جو، چپ چاپ چريو هي چنگ، ميان!

نيٺ ته ڪيئن چاهت جو، چپ چاپ چريو هي چنگ، ميان!
چپ چاپ چريو هي جنگ.
ور ور ڏئي هو واٽهڙو، واهه وجهي ويو ونگ، ميان!
چپ چاپ چريو هي جنگ.
قرب ۾ ڪنهن جي قابو ٿي، هن روح رچايو رنگ، ميان!
چپ چاپ چريو هي جنگ.
درد جو دل ۾ دونهن دکائي، ڏاڍو هڻي ويو ڏنگ، ميان!
چپ چاپ چريو هي جنگ.
عشق اندر ۾ اُڌمون کاڌو، ڍولئي جو ڏس ڍنگ، ميان!
چپ چاپ چريو هي جنگ.
سوريءَ تي ڪنهن سيج سجائي، جوٽي جڳ سان جنگ، ميان!
چپ چاپ چريو هي جنگ.
نگر نگر ٿي نوري نهاري، نينهن جو ناتو ننگ، ميان!
چپ چاپ چريو هي جنگ.
غير بڻيا جي غافل ٿي، تن جو تن کي تنگ، ميان!
چپ چاپ چريو هي جنگ.
زور زبر جي زير نه رهندو، ظلم سندو هي زنگ، ميان!
چپ چاپ چريو هي جنگ.
ڪوئي ’پياسي‘ ٻڙڪ نه ٻولي، درد جو هت ڪٿ دنگ، ميان!
چپ چاپ چريو هي جنگ.