پنهنجي ساهه کان پيارو مونکي،
ٻاروچل جو ٻيٽ ميان.
منهنجي پريت ريت انهن سان،
کيڙيو جن هي کيٽ ميان.
سهڻين سارين جا سنگ سونا،
سرنهن سونهارو چيٽ ميان.
جنهن جي ڇوڙ تي سچا موتي،
سون چاندي جو ريٽ ميان.
جو ڀي اڀريو ظلم ٿي توتي،
تنهنجي ڏٺي سون ميٽ ميان.
هٿ کڻي سو مور نه بچندو،
جنهن به ڪئي اک ٽيٽ ميان.
صدين کان هي سُڪر جي ڌرتي،
پورهيت جو هي پيٽ ميان.
چين جپان تنهنجي ’پياسي‘،
ڪندا ڇا اڳيان ڀيٽ ميان.