شاعري

ڪڪر منجهہ ڪپار

پير بخش ’پياسي‘ جي شاعري ۾ جُھڙالا نيڻ به نظر ايندا، ته مُرڪن جا مرگهٽ به موجود مِلندا، هن جي شاعري ۾ جڏهن محبوب اکيون کڻي کلي ٿو ڏي ته شاعر جا سڀئي سور سَنڌا ڪيو وڃن.
هن پنھنجي شاعري ۾ اهڙا ته چِٽ چِٽيا آهن جن کي جڏهن اکيون ڏِسن ٿيون ته حيران رهجي وڃن ٿيون.

Title Cover of book Kakar Manjh Kapaar

ڦٽ فراق جا ڀرجي نه وڃن

ڦٽ فراق جا ڀرجي نه وڃن
نشا جيئڻ جا لهي نه وڃن
دوا دل درد جي آسري ۾
ڳوڙها ڳلن تان وهي نه وڃن
سچاين جي اعتراف ۾ دوستو
جيرا دشمن جا جلي نه وڃن
خون ناحق ٿيندو پروانن جو
مکيون باغن منجهه لڪي نه وڃن
رُت آئي ناهي اڃا سانوڻ جي
ڪٿ بادل گرجي برسي نه وڃن
مونکي منزل جي آهي تلاش
نشان قدمن جا ڊهي نه وڃن
آزاد فضائن ۾ اڏامندي
پر پکي جا ڪٽجي نه وڃن
پنهنجو پاڻ تون رک سنڀالي
دوست ڪٿ دشمن ٿي نه وڃن
روشنين جي ڳولائن ۾ ساٿي
تاريڪ راهن ۾ ڀلجي نه وڃن
محبتن جا ٽڙيل گل پياسي
نظر بد سان ڪومائجي نه وڃن.
