تنهنجو روح جيسين پرين پاس رهندو
صدين تائين تيسين هي احساس رهندو
تو منهنجي محبت جو چرچو ئي رهندو
نه رهندي زمين هي نه آڪاس رهندو
پن پن ٿي گل گل اڏامي وڃن جي
انهن جو ته پوء اڃان واس رهندو
اندر ۾ جو تڙپي سو من تو لاء ماندو
مگر ڪيسيتائين بنا پياس رهندو
صحرا هي سارو چمن پنهنجو آهي
ايندين ته آباد ٿي راس رهندو
چرنن ۾ تنهنجي رکي سرهي پنهنجو
اڳيان تنهنجي داسي ٿي ديوداس رهندو
جيسين جڳ ۾ جيئرو اڃا آهي پياسي
تيسين پيار جي ٿي تنهنجي آس رهندو.