وِک وِک ۽ هر موڙ تي پنهنجي،
ڪوشش آ سر ٽوڙ، او ساءِ!
خزانن جون ڳاريل ماريل ساڙيل،
مکڙيون ائين نه مروڙ، او ساءِ!
سنڌڙي تنهنجا شهر وسن شل،
ديبل ساڻ اروڙ، او ساءِ!
پن پن ٿي جي ڇڄي ڇڻي ويا،
جوڳين ٿيندو جوڙ، او ساءِ!
غفلت تو مون ڪين سونهي ٿي،
نيڻن ننڊ اکوڙ، او ساءِ!
نيٺ ڳچي ۾ هڪ ڏينهن پوندو،
ظالم کي نئون نوڙ، او ساءِ!
تنهنجي ديس ڀٽائيءَ ۾ ڪو،
وجهندو ڪيئن وڳوڙ، او ساءِ!
جو مٽي پنهنجي کي ٿو چاهي،
بيشڪ مڙس ڀلوڙ، او ساءِ!
جن جا گيت ٿا تولاءِ تڙپن،
مونکي تن جي لوڙ، او ساءِ!
’پياسي‘ نينهن نڀائيندس پيو،
ساٿ سنگت سڀ توڙ، او ساءِ!