شاعري

ڪڪر منجهہ ڪپار

پير بخش ’پياسي‘ جي شاعري ۾ جُھڙالا نيڻ به نظر ايندا، ته مُرڪن جا مرگهٽ به موجود مِلندا، هن جي شاعري ۾ جڏهن محبوب اکيون کڻي کلي ٿو ڏي ته شاعر جا سڀئي سور سَنڌا ڪيو وڃن.
هن پنھنجي شاعري ۾ اهڙا ته چِٽ چِٽيا آهن جن کي جڏهن اکيون ڏِسن ٿيون ته حيران رهجي وڃن ٿيون.

Title Cover of book Kakar Manjh Kapaar

چنڊ چڪور ملنت ڪٿي،

چنڊ چڪور ملنت ڪٿي،
سمنڊ جو پيارا انت ڪٿي.
جو جوڀن جاني جالين پيو،
جيون تنهن جيونت ڪٿي.
خوشبوءَ جنهن من محبت موهيا،
بهار ڪٿي سا بسنت ڪٿي.
ويران محبت جون مڙهيون،
ساڌو وياسي سنت ڪٿي.
جي ڪوري ڪچ ڪڍن ڪاراڻ،
جوڳي سي ڪنونت ڪٿي.
تن جي طنبوري من ۾ تپي،
سا تند ڪٿي سا تنت ڪٿي.