عزم جا پُختا دل جا سَچا،
شهر تنهنجي جا واسي، پيارا!
ڌرتي هن جا سُرخ هي ريزا،
آهن نبض شناسي، پيارا!
پيار سين پنهنجو پاڻ نڀائين،
نينهن نه ڄاڻن نراسي، پيارا!
وقت وقت جي وير کي سمجهي،
تِن جي ڪن ٿا عڪاسي، پيارا!
چمن ۾ خوشبوءَ جا گل کڙندا،
گم ٿي ويندي اُداسي، پيارا!
رات ڳالهايو ڏسي هو تارن،
چنڊ تون پورنماسي، پيارا!
سچ جي خاطر سر جو سودو،
سستو ناهي ’پياسي‘، پيارا!
ظلم هي ظالم ڪيسين هلندو،
نيٺ تون چڙهندين ڦاسي، پيارا!
ڳالهه سڌي سنواٽي پئي آ،
حُربا نه هلندا سياسي، پيارا!