شاعري

ڪڪر منجهہ ڪپار

پير بخش ’پياسي‘ جي شاعري ۾ جُھڙالا نيڻ به نظر ايندا، ته مُرڪن جا مرگهٽ به موجود مِلندا، هن جي شاعري ۾ جڏهن محبوب اکيون کڻي کلي ٿو ڏي ته شاعر جا سڀئي سور سَنڌا ڪيو وڃن.
هن پنھنجي شاعري ۾ اهڙا ته چِٽ چِٽيا آهن جن کي جڏهن اکيون ڏِسن ٿيون ته حيران رهجي وڃن ٿيون.

Title Cover of book Kakar Manjh Kapaar

ڪارونجهر ڪور منجهان ڪيئن،

ڪارونجهر ڪور منجهان ڪيئن،
جوت کڻي جاڳيا، جوڳي!

ڪينري ڪيئي سر ڪڍي سو،
رنگ رچائين راڳيا، جوڳي!

پير پٿون جت رت هو ريلا،
محبت ميٽيا داڳيا، جوڳي!

مان مٿاهون مَرڪ نه ويندو،
جنگ جبل جن جهاڳيا، جوڳي!

سورهيه سُورما دودن جهڙا،
سو ڏٺا مون ساڳيا، جوڳي!

پنهنجي مال مڏيءَ جا مالڪ،
ساڳيا پياسي ڀاڳيا، جوڳي!