شاعري

ڪڪر منجهہ ڪپار

پير بخش ’پياسي‘ جي شاعري ۾ جُھڙالا نيڻ به نظر ايندا، ته مُرڪن جا مرگهٽ به موجود مِلندا، هن جي شاعري ۾ جڏهن محبوب اکيون کڻي کلي ٿو ڏي ته شاعر جا سڀئي سور سَنڌا ڪيو وڃن.
هن پنھنجي شاعري ۾ اهڙا ته چِٽ چِٽيا آهن جن کي جڏهن اکيون ڏِسن ٿيون ته حيران رهجي وڃن ٿيون.

Title Cover of book Kakar Manjh Kapaar

نئون جذبو نئون جمال پيدا ڪر،

نئون جذبو نئون جمال پيدا ڪر،
نئين سوچ نئون خيال پياد ڪر،
اُٿي ڪنهن وڏي حوصلي سان،
نئين زندگي نئون مثال پيدا ڪر.

جڏهن سڄڻ ڏانهن نگاهه ڪندس،
قربان پنهنجو ساهه پساهه ڪندس،
حُسن کي جي ڇُهن ثواب نه سهي،
ته بار بار پيو اهو گناهه ڪندس.

ڪتابن سان پنهنجي تون پيار ڪر،
ٿورو استاد سان ڀي سهڪار ڪر،
اگر ٺهي وڃي جي تنهنجي زندگي،
ته حقيقتن کي عالم آشڪار ڪر.

شمعون جي به جليون اُجهامي ويون،
ڪيڏا ڏئي سور سختيون مدامي ويون،
نڪا ڇانوَ وڻن ۾ نه خوشبو گلن ۾،
ٿڌيون هيرون هوائون اڏامي ويون،

خبر ناهي ته دنيا ڇو خاموش آهي،
ڪٿي ڪين پورهيت جو ٻڌجي قصو،
ويا کاٽو کائي دولت جهان جي،
نه هاري جي پتي نه مزور جو حصو.