درد دکن جي دنيا هن ۾، جيءَ کي پنهنجي جهوريون سائين!
آءُ ته ڏونگر ڏوريون
ماٺ مٺي منجهه لوچي سوچي، اندر دل جا اوريون سائين!
آءُ ته ڏونگر ڏوريون
تندون تارون ساز ۽ سرندا، چنگ چڙها چپ چوريون سائين!
آءُ ته ڏونگر ڏوريون
لاٽ جي خاطر ٻاٽ اوندهه ۾، وٽ ڏيئي جي سوريون سائين!
آءُ ته ڏونگر ڏوريون
شبد شبد جي چمڪ دمڪ سان، گوهر ير ويهي گهوريون سائين!
آءُ ته ڏونگر ڏوريون
لاهوتي لڪ لنگهي ويندا، ڇالون ڀل ڏين ڇوريون سائين!
آءُ ته ڏونگر ڏوريون
آءٌ ته ويندس ڪيچ ڏي ڪاهي، ڀنڀور ڀائين ڀوريون سائين!
آءُ ته ڏونگر ڏوريون
زور بازو سان ڪوٽ ڪيرائي، ڏاڍ جون ڀتيون ڀوريون سائين!
آءُ ته ڏونگر ڏوريون
ٻول ٻُرن جت ڪات ڪرن اُت، ڪنڌ ڪُلهن کان ڪوريون سائين!
آءُ ته ڏونگر ڏوريون
پيار پريت پنڌ جون ’پياسي‘، گهڙيون هي آهن ٿوريون سائين!
آءُ ته ڏونگر ڏوريون