شاعري

ڪڪر منجهہ ڪپار

پير بخش ’پياسي‘ جي شاعري ۾ جُھڙالا نيڻ به نظر ايندا، ته مُرڪن جا مرگهٽ به موجود مِلندا، هن جي شاعري ۾ جڏهن محبوب اکيون کڻي کلي ٿو ڏي ته شاعر جا سڀئي سور سَنڌا ڪيو وڃن.
هن پنھنجي شاعري ۾ اهڙا ته چِٽ چِٽيا آهن جن کي جڏهن اکيون ڏِسن ٿيون ته حيران رهجي وڃن ٿيون.

Title Cover of book Kakar Manjh Kapaar

در پٺيان نڪتو هو چنڊ

در پٺيان نڪتو هو چنڊ
مرڪي من ۾ پيو هو چنڊ
جهڙ جهالارن ۾ جو ڏٺم
پرين جو پرتوو هو چنڊ
ٿي چوڏس اوندهه انڌڪار
ڪڪرن منجه لڪو هو چنڊ
چوڏهين چانڊاڻ چاهت ۾
شايد چڪو ر وڻيو هو چنڊ
پور خاموش راتين ۾ ڀي
ڪهڙو سهڻو ٿڌو هو چنڊ
سج زمين جو ٽٽو رابطو
ڏٺوسين ڦٿيڪو هو چنڊ
هٿ مرڪي ڪنهن لوڏيو
سمجهيم عيد جو هو چنڊ
ڪريا ڪرڻا جڏهن ڀونءِ تي
ٻري روشن پيو هو چنڊ
ڏور ستارن جي جهان ۾
ماٺ اڪيلو بيٺو هو چنڊ
گهنگهور گهٽائن مان پياسي
ڊوڙندي ڀلو لڳو هو چنڊ
