شاعري

ڪڪر منجهہ ڪپار

پير بخش ’پياسي‘ جي شاعري ۾ جُھڙالا نيڻ به نظر ايندا، ته مُرڪن جا مرگهٽ به موجود مِلندا، هن جي شاعري ۾ جڏهن محبوب اکيون کڻي کلي ٿو ڏي ته شاعر جا سڀئي سور سَنڌا ڪيو وڃن.
هن پنھنجي شاعري ۾ اهڙا ته چِٽ چِٽيا آهن جن کي جڏهن اکيون ڏِسن ٿيون ته حيران رهجي وڃن ٿيون.

Title Cover of book Kakar Manjh Kapaar

وطن منهجي جا مارو مٺڙا،

وطن منهجي جا مارو مٺڙا،
نوري جيئان نماڻا، لا!

ساڌا سوڌا ساندهه سنڌ ۾،
سهڻا سراپا سياڻا، لا!

نير ڪنول جن ڪينجهر جا سي،
ڪين ڪڏهن ڪوماڻا، لا!

اداس اندر ۾ مور نه هئا جي،
وتن ٿا سي ويڳاڻا، لا!

ڳلي ڳلي جن ڳائجن ڳالهيون،
مارين تن جا ماڻا، لا!

جهنگ جبل جر جڳمڳ تن جي،
ڀٽن مٿي جن ڀاڻا، لا!

ڪانئرن اُت اڄ آکيرا ڏس،
هليا هنج اڏاڻا، لا!

’پياسي‘ تن سين ڇونه نڀائي،
جن سين پيار پراڻا، لا!