پِرهه ڦٽيءَ جو شاخ شاخ تي، پکين پرڙا سوريا، ساءِ!
مون پئي گوندر گهوريا.
چيهن چَتُن گيت ڇا مِٺڙا، چهنبن منجهه پئي چوريا، ساءِ!
مون پئي گوندر گهوريا.
ٻوڙن ٻوٽن پَنن پنکڙين، مُکڙيون گُل ڦُل موريا، ساءِ!
مون پئي گوندر گهوريا.
گلشن گلشن خوشبوءِ خوشبوءِ، اچن ڀؤنر ڀنڀوليا، ساءِ!
مون پئي گوندر گهوريا.
مينڌري مَن ۾ مومل ماڻا، ڪاپڙي ڪاڪ ڪڪوريا، ساءِ!
مون پئي گوندر گهوريا.
ٻيجل ٻولن ڏيهه ۾ ڏياچن، ڪنڌ ڪلهن کان ڪوريا، ساءِ!
مون پئي گوندر گهوريا.
ڪارڻ ڏٿ جي جهنگ جبل جهر، جهانگين جي پئي جهوريا، ساءِ!
مون پئي گوندر گهوريا.
ڪِن پئي موتي جوتي ميڙِيا، ڪِن پئي ڦوڳ ڦلوريا، ساءِ!
مون پئي گوندر گهوريا.
سُٽ صرافن تاڃي توريو، ڀڙا نه ڀورين ڀوريا، ساءِ!
مون پئي گوندر گهوريا.
پيار پريت جي ’پياسي‘ پنڌ ۾، اُڌمن اندر اوريا، ساءِ!
مون پئي گوندر گهوريا.