مون ٿيو گهارڻ توسين حياتي،
ڪيئين ڪڍيان ڪنڌ، ميان.
تنهنجي خاطر سر تي سهي سڀ،
جهاڳيندس پيو پنڌ، ميان.
آب مٽيءَ جو تنهنجي ماڻي،
پيتم موکي منڌ، ميان.
تو مون ناتو روح جسم جو،
ٽٽندو ڪيئن سَنڌ، ميان.
منهنجا رشتا روز ازل کان،
صدين جو سوڳنڌ، ميان.
انسانيت سان ويل وهي ويا،
ڪيڏو سارو انڌ، ميان.
مان به ڇڏيندس ٽوڙي انکي،
ڪا راهه ۾ آئي ٻنڌ، ميان.
گونج گيتن ساز سُرن تي،
ٻڌ جي پيئي هر هنڌ، ميان.