شاعري

ڪڪر منجهہ ڪپار

پير بخش ’پياسي‘ جي شاعري ۾ جُھڙالا نيڻ به نظر ايندا، ته مُرڪن جا مرگهٽ به موجود مِلندا، هن جي شاعري ۾ جڏهن محبوب اکيون کڻي کلي ٿو ڏي ته شاعر جا سڀئي سور سَنڌا ڪيو وڃن.
هن پنھنجي شاعري ۾ اهڙا ته چِٽ چِٽيا آهن جن کي جڏهن اکيون ڏِسن ٿيون ته حيران رهجي وڃن ٿيون.

Title Cover of book Kakar Manjh Kapaar

بد نصيبن جي ڪجي ڪهڙي ڳالهه

بد نصيبن جي ڪجي ڪهڙي ڳالهه
بس غريبن جي ڪجي ڪهڙي ڳالهه
رقيب ته آخر رقيب ئي آهن
پر قريبن جي ڪجي ڪهڙي ڳالهه
سقراط پي زهر چيو ڪالهه حق
اڄ اديبن جي ڪجي ڪهڙي ڳالهه
درد ڪنهن جي جت ناهي دوا هت
اُت طبيبن جي ڪجي ڪهڙي ڳالهه
هر روز سوري چڙهن ٿا منصور
پر صليبن جي ڪجي ڪهڙي ڳالهه
هجن ساز سُرندا ۽ آواز بند
چُپ نقيبن جي ڪجي ڪهڙي ڳالهه
سگهن ڏيئي نه ماڻهو کي ماڻهپو
ته تهذيبن جي ڪجي ڪهڙي ڳالهه
نه سمجهي سگهن پنهجو پيار پياسي
پوءِ عجيبن جي ڪجي ڪهڙي ڳالهه
