بد نصيبن جي ڪجي ڪهڙي ڳالهه
بس غريبن جي ڪجي ڪهڙي ڳالهه
رقيب ته آخر رقيب ئي آهن
پر قريبن جي ڪجي ڪهڙي ڳالهه
سقراط پي زهر چيو ڪالهه حق
اڄ اديبن جي ڪجي ڪهڙي ڳالهه
درد ڪنهن جي جت ناهي دوا هت
اُت طبيبن جي ڪجي ڪهڙي ڳالهه
هر روز سوري چڙهن ٿا منصور
پر صليبن جي ڪجي ڪهڙي ڳالهه
هجن ساز سُرندا ۽ آواز بند
چُپ نقيبن جي ڪجي ڪهڙي ڳالهه
سگهن ڏيئي نه ماڻهو کي ماڻهپو
ته تهذيبن جي ڪجي ڪهڙي ڳالهه
نه سمجهي سگهن پنهجو پيار پياسي
پوءِ عجيبن جي ڪجي ڪهڙي ڳالهه