وس وس واسجي وطن هي ويندو ورندا هت وڻجارا،
رچنديون روح رهاڻيون تن جون لهندا من منجهارا،
اچي صبح سڀ مال هو پهري ڇن ڇڏي پٽ ڪاهي پوندا،
چنگ چڙها چُپ چاپ کي ٽوڙي ٽاڪ منجهند کي ٽاهي پوندا،
سج لٿي جيئن ماڳ ڏي موٽي گهر گهر ويجها پوندا ويندا،
تيئن تيئن دل جي گهراين سان راز محبت کُلندا ويندا،
پير پير سڀ پنهنجي پائي هٿ هٿ هرڪا حال به ڏيندي،
ڇم ڇم ڇرڪي ڇير تي ڇوري ڇال تي ڇال به ڏيندي،
مستي موج ۾ پوءِ ڀي تن جي اک اک آڏي ڦرندي رهندي،
پيار کي پنهنجي سيني سانڍي سڀڪا سڪ مان سرندي رهندي،
هڪ هڪ جوڙِي ماڻڻ خاطر واهه جمالو جوش ۾ ايندي،
جوش جوش ۾ هوش هوش سان ڪنهن جي هو آغوش ۾ ايندي،
ڀچي ڪنهنجي ڀاڪر ۾ هو سڀ ڪجهه چَپ چَپ چوري چوندي،
لوڪ کان هرگز ڪونه لکائي هر هر گهونگهٽ کولي چوندي،