طوفانن جي رُخ کي موڙِ،
تکو هلائي ونجهه،
او ساٿي!
سنڌو سيرن ڇولين ڇلڪي،
ٻيڙي لهرن منجهه،
او ساٿي!
اکڙين ائين اوجاڳو ڏيئي،
ڪرُڪ ڪيم تون ڪنجهه
او ساٿي!
جر ڪنهن جهاڳي سک ڏئي ماڻيو،
ڏکي دل کي ڏنجهه،
او ساٿي!
پنڌ اڃا پيو گهڻو آ ’پياسي‘،
متان وڃي ٿي سنجهه،
او ساٿي!