آيا اُڏامي تڙ،
اڃا پکين ساهه پٽيو مس،
گولين ٿي ڌڙ دڙ.
جيڪو ڪندو سانگ،
تنهن کي نيت جو، ڏينهن هڪ نيٺ،
کائيندو ڪارو نانگ.
ڏسي اروڙي،
ڀونڪندي ڀونڪندي، ڳالهه ڪُتن هئي،
ڪانه پروڙي.
ڪنهن جي نام،
نيلي اُڀ تي، شعلو شفق جو،
سرهي شام.
تخت ۽ تاج،
ڌرتي هن تي، هڪ ڏينهن ٿيندا،
سڀ تاراج.
ٿڃ نه گود،
ماءُ پئي تڙپي، ٻار پيو روئي،
ڪيڏو ڪروڌ.
رات رسيلي،
چنڊ ساڻ ستارن، جوت ٿي جرڪي،
ڪيڏي رنگيلي.
گهنگهور گهٽا،
گهاگهر ڪڇ تي، ويئي پُسائي،
ڪنهن جا لٽا.
ڪيئن نه ڦاٿيون،
اڏريو پوپٽ، ڪنڊين ٽارين،
منجهه کنڀڙاٽيون.
سنڌو ڌريا،
لهر نه موج، واري ساري ڇاري،
صحرا صحرا.
ماڻهو ٽنگبا،
جوٽي جنگ، امر ٿي ويندا،
رت ۾ رنڱبا.