شاعري

ڪڪر منجهہ ڪپار

پير بخش ’پياسي‘ جي شاعري ۾ جُھڙالا نيڻ به نظر ايندا، ته مُرڪن جا مرگهٽ به موجود مِلندا، هن جي شاعري ۾ جڏهن محبوب اکيون کڻي کلي ٿو ڏي ته شاعر جا سڀئي سور سَنڌا ڪيو وڃن.
هن پنھنجي شاعري ۾ اهڙا ته چِٽ چِٽيا آهن جن کي جڏهن اکيون ڏِسن ٿيون ته حيران رهجي وڃن ٿيون.

Title Cover of book Kakar Manjh Kapaar

رسم محنت جي ابتدا ڪر

رسم محنت جي ابتدا ڪر
وقت جو قدر ڪر انتها ڪر
حاصلات کان اڳي دوست
جيءَ پنهنجي سان جفا ڪر
جهالت جا سڀ ڀوري بُت
علم هنر تي اڪتفا ڪر
حقن جي ڪرين جي ڳالهه
فرضن کي پنهنجي ادا ڪر
ڪوڙ ڪپت جو وهنوار ڇڏ
قلم سان پنهنجي وفا ڪر
دونهاٽيل فِضا ٻوساٽ ۾
ماحول خوشگوار پيدا ڪر
اوندهه تي پکيڙِي روشني
گهر گهر روشن ڏيا ڪر
زخم زخم جو مرهم بنجي
ڪنهن درد دل جو دوا ڪر
ترهو تار مان ويندو تري
بلند پنهنجا حوصلا ڪر
وچن جي ڪرين پياسي
ته پير پنهنجا پڪا ڪر
