سڀ ڪنهن دل ۾ گوندر گهاءُ،
ڪنهن کي ڪنهنجي آهي تات!
ڏينهن ڏٺي جو سڀڪو شينهن،
ڪاري ڪير نڀائي رات!
ٽُٽندي کٽندي رات هي ڏائڻ،
ڦُٽندي نيٺ پِرهه پرڀات!
ڦڙو ڦڙو ٿي دريا بڻبو،
پوندي بوندن جي برسات!
مَن مَن منهنجو جلندي جوت،
اونداهيءَ جي ٿيندي مات!
ڪوڙ ڪُپت جي ڊهندي ڪاڪ،
مور نه رهندو طلسم ذات!
مڙس مٿير لاءِ موٽن ميڻو،
ڪرٽ ڪري ڪنڌ تي ڪات!
دنيا جي هر شيءَ کان پياري،
مونکي آهي لطيفي لات!
مونکي ملي مارن کان آ،
پورن سورن جي سوغات!
سچ سچيت جي ’پياسي‘ هوندي،
هر ڪنهن جي وائي وات!