شاعري

ڪڪر منجهہ ڪپار

پير بخش ’پياسي‘ جي شاعري ۾ جُھڙالا نيڻ به نظر ايندا، ته مُرڪن جا مرگهٽ به موجود مِلندا، هن جي شاعري ۾ جڏهن محبوب اکيون کڻي کلي ٿو ڏي ته شاعر جا سڀئي سور سَنڌا ڪيو وڃن.
هن پنھنجي شاعري ۾ اهڙا ته چِٽ چِٽيا آهن جن کي جڏهن اکيون ڏِسن ٿيون ته حيران رهجي وڃن ٿيون.

Title Cover of book Kakar Manjh Kapaar

سيوهڻ جا شهباز او ساءِ!

سيوهڻ جا شهباز او ساءِ!
هِند سِنڌ تنهنجو نام، الا!
تنهنجي شان و عظمت جي،
ڪنهن آ پروڙي مام، الا!
آل نبي جو لال ڇا هوندو،
علي آ جنهن جو امام، الا!
مستي ۾ تو هستي پائي،
پيتو الستي جام، الا!
ڀونءَ لڳي جنهن هير نبي،
سائي ملي تو انعام، الا!
نيل ڀري پيو روز سنڌ،
سجدا سو سلام، الا!
مان به هلي اڄ در تي آيس،
دل منجهه ڦاٿي دام، الا!
گلن تي ڀيرا ڀونئرن جا تيئن،
مڙندا مور مدام، الا!
سنڌڙي ڀي آباد اوهان جي،
نالي ساڻ مدام، الا!
’پياسي‘ کي آ وِرد اوهانجو،
رات صبح ڏينهن شام، الا!