پڪي مُحبت پڪا ڌاڳا،
ڳنڍبا پوءِ ڪهڙا ٽٽندا.
وهم گمان وسوسن جا.
دل کي دلبا ڪهڙا ڏبا.
نازڪ نيهن ڪري نروار،
سچ تان سر ڪٽائي ڇڏبا.
جن ئي منزل ماڻي پيارا،
سيئي ڪوندر ڪوپا سڏبا.
قائم رکي سقراط جا قول،
زهر جا پيالا مرڪي پيبا.
لاٽ ڏيئي جي جيسين جلدي،
تيسن پيا پروانا جلندا.
رات کٽي پره ڦٽي جو،
نور جا روشن ڪرڻا هوندا.
ڪوئل جي ڪوڪوتي سارا،
گل ڦل غنچا جاڳي پوندا.
صحرا صحرا گلشن گلشن،
خوشبوءَ سان مهڪي پوندا.
ڏاڍ ڏمر کي زير ڪري،
ڳاٽ پياسي اوچا رکبا.