صدين جو هي ساٿ،
تنهن کي موڙي، ڀل پيو ٽوڙي،
ڪانه ڪا ايندي لاٿ.
اڄوڪا کاهوڙي،
ڪيئن نه پيا، ميڙين پئسا،
هڻيو پاهوڙِي.
اُس ۾ ڪانوءَ،
اُڏري اُڏري، بر منجهه ڳولي،
وڻ جي ڇانوءَ.
هٿ هٿ مشعل،
منزل منزل، مان کڻان ٿو،
توبه کڻي هل.
سنڌو سڀيتا،
صديون پراڻي، مُئن مٽيءَ مان،
نڪتي ڪويتا.
دارا سڪندر پارا،
هت آيا ڪيئي، سنڌ آ ساڳي،
ويا وڄائي وارا.
نيلسن منڊيلا،
ڪاڻ آزادي، عمر ڀرويو جيل،
جاڳيا گوريلا.
ڇلڪي گهاگهر،
تڙپي ڪيئن پيو، سندري من ۾،
پيار جو ساگر.
آئيني جا عڪس،
محبوب جي چنري، سهڻا سارا رنگ،
ڪئين پيا ڪن رقص.
پنڇي ڳائين،
شام اڱڻ جو، ٽارين وڻ جي،
ڪيڏو ستائين.
کنيائون پوتي،
ڪاري رات، نڪتي اوندهه مان،
جرڪي جوتي.
پل پل هت ڄڻ،
ڪيئن نه لڳي پئي، هاءِ احياتي،
ٿوهر جو وڻ.