شاعري

ڪڪر منجهہ ڪپار

پير بخش ’پياسي‘ جي شاعري ۾ جُھڙالا نيڻ به نظر ايندا، ته مُرڪن جا مرگهٽ به موجود مِلندا، هن جي شاعري ۾ جڏهن محبوب اکيون کڻي کلي ٿو ڏي ته شاعر جا سڀئي سور سَنڌا ڪيو وڃن.
هن پنھنجي شاعري ۾ اهڙا ته چِٽ چِٽيا آهن جن کي جڏهن اکيون ڏِسن ٿيون ته حيران رهجي وڃن ٿيون.

Title Cover of book Kakar Manjh Kapaar

آءُ ته جيون ڳائي گهاريون،

آءُ ته جيون ڳائي گهاريون،
ڏک سک پنهنجا ساجن ساريون.
نفرتن جون ڀوري ڀتيون،
ديپ خوشين جا گهر گهر ٻاريون،
هيرون هوائون مهڪي اٿيون،
گل ڦل غنچا مکڙيون ٽاريون
تڙ تماچي ڄام ٿي وڻيون
نوري خاطر ڪوجهون ڪاريون
ڪاڪ ڪَنڌي تي مومل سومل
درد فراق ۾ راڻي ماريون
ظلم و جبر کي مات ڪري اچ
ڏاڍ جا ڏونگر ويهي ڏاريون
جاني ملڻ جا جي به ڪيا تو
قول پياسي اڄ سي پاريون
