شاعري

ڪڪر منجهہ ڪپار

پير بخش ’پياسي‘ جي شاعري ۾ جُھڙالا نيڻ به نظر ايندا، ته مُرڪن جا مرگهٽ به موجود مِلندا، هن جي شاعري ۾ جڏهن محبوب اکيون کڻي کلي ٿو ڏي ته شاعر جا سڀئي سور سَنڌا ڪيو وڃن.
هن پنھنجي شاعري ۾ اهڙا ته چِٽ چِٽيا آهن جن کي جڏهن اکيون ڏِسن ٿيون ته حيران رهجي وڃن ٿيون.

Title Cover of book Kakar Manjh Kapaar

بزم ۾ تنهنجي اچڻ چاهيان ٿو

بزم ۾ تنهنجي اچڻ چاهيان ٿو
صنم تو سان روبرو ملڻ چاهيان ٿو
تو مون گڏجي ڏٺا هئا جي سپنا
تن يادن سان زخم ڀرڻ چاهيان ٿو
ماڳ موٽي اچين اچين ته اچين
در پنهنجا کليل رکڻ چاهيان ٿو
بي وفاين جو ذڪر ڪجي ته ڪهڙو
وفائن جو ڀرم رکڻ چاهيان ٿو
پيار جا ٽٽندا ناهن ڪڏهن سلسلا
مري ٻيهر جنم وٺڻ چاهيان ٿو
هزارين شبد پُهندي گيتن ۾ مان
نئون روز نظم لکڻ چاهيان ٿو
دکيل دونهين کي تو ڇڏيو اجهائي
تنهنجو ٻارڻ بنجي ڌڳڻ چاهيان ٿو
شاخن تي نمي جت ڏنيوسين لاتيون
تن جا گل ٿي مان ٽڙڻ چاهيان ٿو
راهن جن تي پير کوڙي بيهي رهين
تن تان قدم اڳتي وڌڻ چاهيان ٿو
خوف خطرن کان ٿيو ناهيان خائف
پياسي ڳالهه حق جي ڪرڻ چاهيان ٿو.
