ڪنڌ ڪپائي، مور نه مٽجون،
اسين ته اُوچي ڳاٽ، او ساءِ!
جيسين ساهه سِسيءَ ۾ تيسين،
هڻي ڪو هت ڪيئن کاٽ، او ساءِ!
درد جي دنگ دنگ تي پهرو،
پوءِ به ساڳي واٽ، او ساءِ!
هانءَ مڌو ٿي نيٺ سا نڪتي،
ٻرڪ ڏيئي ٻوساٽ، او ساءِ!
ڏينهن هڪ زور ظلم جو پوندو،
ڦاٽي نيٺ ته ڦاٽ، او ساءِ!
رات جي روشن پهر کي پوئين،
ڪندي ڇا ڪاري ٻاٽ، او ساءِ!
بيهن ڪيئن ٽاري پن پيلا،
هوا جو جت سوساٽ، او ساءِ!
تارا ٽُٽا ڄڻ مينهن وٺو هو،
ڇڻ ڇڻ ٿي ڇڻڪاٽ، او ساءِ!
سچ چئي ڪوڙ جي منهن تي،
’پياسي‘ هنئي چماٽ، او ساءِ!