شاعري

ڪڪر منجهہ ڪپار

پير بخش ’پياسي‘ جي شاعري ۾ جُھڙالا نيڻ به نظر ايندا، ته مُرڪن جا مرگهٽ به موجود مِلندا، هن جي شاعري ۾ جڏهن محبوب اکيون کڻي کلي ٿو ڏي ته شاعر جا سڀئي سور سَنڌا ڪيو وڃن.
هن پنھنجي شاعري ۾ اهڙا ته چِٽ چِٽيا آهن جن کي جڏهن اکيون ڏِسن ٿيون ته حيران رهجي وڃن ٿيون.

Title Cover of book Kakar Manjh Kapaar

ويري وقت سان جوٽي جنگ، ڪر جاني سوچ ويچار،

ويري وقت سان جوٽي جنگ، ڪر جاني سوچ ويچار،
زندگي ڏينهن ٻه چار!

سُستي جو ڇڏ سينو چيري، نيزن سان ڪر وار،
زندگي ڏينهن ٻه چار!

جاڳي جوڌا پوندا سنڌڙي، تنهنجا جان نثار،
زندگي ڏينهن ٻه چار!

جڳ جهان هن کي ٺاهي ڇڏيندا، قوم جا هي معمار،
زندگي ڏينهن ٻه چار!

ٻول تون ٻولي ڍول ڪري ڇڏ، پنهنجي اندر جو اظهار،
زندگي ڏينهن ٻه چار!

جان سان کيڙي کيٽ هي سارا، بر ڪر تون باغ بهار،
زندگي ڏينهن ٻه چار!

دک درد سهڻ سان ملندا نيٺ، بي قرارن کي قرار،
زندگي ڏينهن ٻه چار!

گيت سنگيت جي سُئن سُرن تي، ڪا ڇيڙي ڇڏ سِتار،
زندگي ڏينهن ٻه چار!

محنت پورهئي سان ويو بنجي، سارو هي ڏِس سنسار،
زندگي ڏينهن ٻه چار!

ٺاھ ٺڳيءَ جا تن تي پياسي، ير ڪير ڪندو اعتبار،
زندگي ڏينهن ٻه چار!