شاعري

ڪڪر منجهہ ڪپار

پير بخش ’پياسي‘ جي شاعري ۾ جُھڙالا نيڻ به نظر ايندا، ته مُرڪن جا مرگهٽ به موجود مِلندا، هن جي شاعري ۾ جڏهن محبوب اکيون کڻي کلي ٿو ڏي ته شاعر جا سڀئي سور سَنڌا ڪيو وڃن.
هن پنھنجي شاعري ۾ اهڙا ته چِٽ چِٽيا آهن جن کي جڏهن اکيون ڏِسن ٿيون ته حيران رهجي وڃن ٿيون.

Title Cover of book Kakar Manjh Kapaar

مون جو خواب لڌو آ ساءِ،

مون جو خواب لڌو آ ساءِ،
اُن جي تون تعبير، الا!
منهنجي تون تقدير!
چٽ چٽيم جنهن مورت تي،
آهين سا تصوير، الا!
منهنجي تون تقدير!
پيار جو تنهنجو مَن ۾ منهنجي،
لڳو هي ڪهڙو تير، الا!
منهنجي تون تقدير!
چوٽ چڙهي مون گهائل تي ويئي،
وري آ غم جي وير، الا!
منهنجي تون تقدير!
اوسيئڙي ۾ مون تنهنجي،
نيڻن هاريو نير، الا!
منهنجي تون تقدير!
ڀيلو ڀنور ۾ ڀڄي ڀري پيو،
سهڻي مئي وچ سير، الا!
منهنجي تون تقدير!
خاڪ چمن ٿي جلي ويو سارو،
گهُلي هيءَ ڪهڙي هير، الا!
منهنجي تون تقدير!
پيار تو پائي پوءِ به ’پياسي‘
وئين ڇو ٿي دلگير، الا!
منهنجي تون تقدير!