شاعري

ڪڪر منجهہ ڪپار

پير بخش ’پياسي‘ جي شاعري ۾ جُھڙالا نيڻ به نظر ايندا، ته مُرڪن جا مرگهٽ به موجود مِلندا، هن جي شاعري ۾ جڏهن محبوب اکيون کڻي کلي ٿو ڏي ته شاعر جا سڀئي سور سَنڌا ڪيو وڃن.
هن پنھنجي شاعري ۾ اهڙا ته چِٽ چِٽيا آهن جن کي جڏهن اکيون ڏِسن ٿيون ته حيران رهجي وڃن ٿيون.

Title Cover of book Kakar Manjh Kapaar

سنڌڙي کي جڳ مڳائي سگهو ته ساٿ ڏيو

سنڌڙي کي جڳ مڳائي سگهو ته ساٿ ڏيو
قدم پنهنجا اڳتي وڌائي سگهو ته ساٿ ڏيو
ڪشتي تُند طوفانن قهري ڪنن مان ڪڍي
ڪناري سان جي لڳائي سگهو ته ساٿ ڏيو
سياهه راتين جي گهگهه اونداهين ۾ ڀٽڪي
ڏيا روشني جا جلائي سگهو ته ساٿ ڏيو
شهيدن جي خون سان رنڱيل ڪپڙا تن جا
پرچم ٺاهي اڏائي سگهو ته ساٿ ڏيو
بي سهارن سان درد و غم ۾ اي! دوستو
ناتا نينهن جا نڀائي سگهو ته ساٿ ڏيو
قوت عشق سان هر پست شي کي بالا ڪري
فاصلا نفرتن جا مٽائي سگهو ته ساٿ ڏيو
آتش فشان بنجي ڪنهن وڏي زور سان
ڏونگر ڏاڍ جا ڏڪائي سگهو ته ساٿ ڏيو
ادارا علم و ادب جا سارا ناميارا مگر
سنڌي ادبي سنگت هلائي سگهو ته ساٿ ڏيو
غذل وائي گيت نظم ڪافي همرچو جمالو
ترنم سان گڏجي ڳائي سگهو ته ساٿ ڏيو
قلم جي حرمت علم و ادب جي حڪمت سان
مقدر کي پنهنجي بنائي سگهو ته ساٿ ڏيو.
