شاعري

ڪڪر منجهہ ڪپار

پير بخش ’پياسي‘ جي شاعري ۾ جُھڙالا نيڻ به نظر ايندا، ته مُرڪن جا مرگهٽ به موجود مِلندا، هن جي شاعري ۾ جڏهن محبوب اکيون کڻي کلي ٿو ڏي ته شاعر جا سڀئي سور سَنڌا ڪيو وڃن.
هن پنھنجي شاعري ۾ اهڙا ته چِٽ چِٽيا آهن جن کي جڏهن اکيون ڏِسن ٿيون ته حيران رهجي وڃن ٿيون.

Title Cover of book Kakar Manjh Kapaar

پلجي نپجي گهاريون جِت مون،

پلجي نپجي گهاريون جِت مون،
ياد ڪريان سو ديس الا!

بخمل سومرا آڇ نه بدلي،
اجرڪ لونگيءَ کيس الا!

پٽ پهري وچ راڻين سونهي،
ويچاريءَ ڪٿ ويس الا!

سندم لڄ هن لوئي ۾ ڪيئن،
لاهيان لال لبيس الا!

اوندهه ائين ٿو ڪوٽ لڳي ڄڻ،
قبر ڪاري ڪيس الا!

سڱ ٿيو تن تان صدقي،
سر ساهه منهنجو سيس الا!

نيڻن نير وهائي ’پياسي‘،
پرين پيو پرديس الا!