مايوسي جي موت کي ماري،
ڇڏي ڏي دل هول، ميان!
ڪجهه تون ساٿي ٻول.
زنجير جبر جا ٽوڙي ڇڏ،
سارا هٿ ڪڙول، ميان!
ڪجهه تون ساٿي ٻول.
زبان تي بندش ذهن تي تالا،
چپ ته پنهجنا کول، ميان!
ڪجهه تون ساٿي ٻول.
سئن هڻي سوڀ گهري پيو،
ڀري ڪو خالي جهول، ميان!
ڪجهه تون ساٿي ٻول.
ڦڙو ڦرو ٿي لار بڻيو جو،
ٺلهو نه رت سو رول، ميان!
ڪجهه تون ساٿي ٻول.
حق جي خاطر مرڪي پي ڇڏ،
زهر جو پيالو ڍول، ميان!
ڪجهه تون ساٿي ٻول.
عشق ۾ ڪنهن جي لڙڪ تو ڳاڙيا،
موتي سي انمول، ميان!
ڪجهه تون ساٿي ٻول.
ڪوئي نه ايندءِ ’پياسي‘ هاڻي،
ٽوڙي ڇڏ ڪشڪول، ميان!
ڪجهه تون ساٿي ٻول.