ڪنهن پئي لُڙڪ اکين مان ڳاڙيا، مون پي موتي ميڙيا، ساءِ!
مون پئي موتي ميڙيا.
هارين نارين، سنگن خاطر، کيٽ خوشي مان کيڙيا، ساءِ!
مون پئي موتي ميڙيا.
سانوڻ رت ۾ وڻ ٽڻ ٻوٽن، ٽارين گل ڦل ٽيڙيا، ساءِ!
مون پئي موتي ميڙيا.
پنن پنکڙين هوا جي جهوٽن، ماڪ ڦڙا پئي ٿيڙيا، ساءِ!
مون پئي موتي ميڙيا.
خون جا قطرا، ٽميا ٽم ٽم، پکين پر پکيڙيا، ساءِ!
مون پئي موتي ميڙيا.
تان تنبوري ٻول ڪنهن مٺڙا، ساز سُرن تي ڇيڙيا، ساءِ!
مون پئي موتي ميڙيا.
داغ هي دل جا، زخم هئا گهرا، ور ور ڏيئي سي ويڙهيا، ساءِ!
مون پئي موتي ميڙيا.
ڀريل گج تي ڀرت ٽڪن جا، سيبا ڪنهن پئي اُڊيڙيا، ساءِ!
مون پئي موتي ميڙيا.
ڏونگر ڏوري ڏکيءَ ڏکڙا، جيءَ سان ويٺي جهيڙيا، ساءِ!
مون پئي موتي ميڙيا.
پيهي منجهه پاتال ۾ ’پياسي‘، ڪن پئي ڪوڏ سهيڙيا، ساءِ!
مون پئي موتي ميڙيا.