8:34
مؤمن جا گُڻ
قرآن ۾ ارشاد ٿيو آهي: ”مؤمن اهي آهن جن جون دليون جڏهن الله کي ياد ڪيو ويندو آهي، تڏهن ڊڄنديون آهن ۽ جڏهن سندس آيتون انهن کي پڙهي ٻُڌائبيون آهن، تڏهن اهي سندن ايمان کي وڌائينديون آهن ۽ (اهي) پنهنجي پالڻهار تي ڀروسو ڪندا آهن. اهي نماز پڙهندا آهن ۽ جيڪي کين رزق ڏنوسين، تنهن مان خرچ ڪندا آهن. اهي ئي پاڪ مؤمن آهن. انهن لاءِ سندن پالڻهار وٽ (وڏا) درجا ۽ بخشش ۽ چڱي روزي آهي.“ (الانفال: 2-4)
ايمان عظيم ترين حقيقت جي ڳولا آهي. جڏهن اها حقيقت ڪنهن ماڻهوءَ جي سيني ۾ لهي ٿي، ته اها ان جي سڄي شخصيت ۾ زلزلو پيدا ڪري ٿي ڇڏي. اهڙي انسان جو حال هي هوندو آهي، ته جڏهن کيس ڪنهن حق جي ياد ڏياري وڃي، ته هو هڪدم اها قبولي ٿو وٺي. خدا کي قادر مطلق طور دريافت ڪرڻ، سندس اندر فطري طور تي ڀروسي جو گُڻ پيدا ڪري ٿو ڇڏي. اهڙي انسان جي اندر فطري طور تي اُتم گُڻ پيدا ٿيڻ لڳن ٿا. هو هڪ طرف سچو عبادت گذار بنجي ٿو وڃي، ته ٻئي طرف ٻانهن جو سچو دوست ۽ ڀلو چاهيندڙ به.
خدا کي سندس عظمت ۽ ڪمال سان ڳولهڻ ڪا سادي ڳالهه نه آهي. اها هڪ اهڙي ڳولا آهي، جيڪا ماڻهوءَ جي اندر فخر ۽ وڏائيءَ جي سڀني احساسن کي ختم ڪري ٿي ڇڏي. اها کيس حقيقي معنيٰ ۾ هڪ مؤمن بڻائي ٿي ڇڏي ۽ حقيقي مؤمن جو ٻيو نالو حقيقي انسان آهي.