235-93
خدا جي مدد
”سج چڙهڻ جي وقت جو قسم آهي ۽ رات جو جنهن وقت (سڀني شين کي) ڍڪي ٿي. ته تُنهنجي پاليندڙ توکي نه ڇڏيو آهي ۽ نه بيزار ٿيو آهي، ۽ بيشڪ پوئين حالت تولاءِ پهرين حالت کان چڱي آهي ۽ توکي ضرور تنهنجو پاليندڙ فتحيابي ڏيندو. پوءِ تون خوش ٿيندين. ڇا توکي يتيم نه ڄاڻي پوءِ جاءِ ڏنائين، ۽ تو کي مسڪين ڏسي پوءِ توکي بي پرواهه ڪيائين، پوءِ يتيم تي متان سختي ڪرينءَ ۽ سواليءَ کي متان جهڻڪينءَ ۽ پنهنجي پاليندڙ جي نعمت پيو بيان ڪر“. (الحضيٰ-1-11)
هن جهان جي جوڙ ائين جوڙي ويئي آهي، جو هتي ڏينهن به اچي ٿو ته رات به، ٻنهي جي گڏجڻ جو نظام مڪمل هوندو آهي. ايئن انسان جي ارتقا جي لاءِ سختي ۽ نرمي ٻنهي جو پيش اچڻ ضروري آهي، هن دنيا ۾ هڪ خدا جي ٻانهي سان سخت حالتون ان ڪري پيش اچن ٿيون ته منجهس لڪل گُڻ سجاڳ ٿين. سندس راهه ۾ رڪاوٽون ان ڪري وڌيون وينديون آهن ته سندس آئيندو، سندس حال کان سُٺو ٿئي.
رسول الله صلي الله عليھ وآلھ وسلم يتيم پيدا ٿيا، پوءِ الله کيس بهترين سرپرست عطا ڪيو. پاڻ حق جي ڳولا ۾ هئا، پوءِ الله مٿس حق جو رستو کولي ڇڏيو. پاڻ سڳورا صلي الله عليھ وآلھ وسلم بظاهر ته بي مال هئا، پوءِ الله کين گهرواري (خديجھ) جي ذريعي مال جو ڌڻي بڻائي ڇڏيو. اهو هڪ انفرادي مثال ڪونهي، پر هڪ عمومي پهلو به آهي. اهو مثال ٻڌائي ٿو ته الله ڪيئن نه پنهنجن ٻانهن جي مٿان مهربان آهي، هو هر معاملي ۾ انسان جي مدد ڪري ٿو، جيڪو سندس مدد گهري ٿو.