12:51
فتح جو اصول
حضرت يوسف عليه السلام کي سندس ويڳن ڀائرن ننڍي وهيءَ ۾ ئي هڪ اونداهي کوهه ۾ ڦِٽو ڪري ڇڏيو. سوداگرن جي هڪ قافلي کيس کوهه مان ڪڍيو ۽ مصر جي بازار ۾ وڃي ٻانهي جي حيثيت سان وڪڻي ڇڏيو. ان کانپوءِ ساڻس مختلف قسم جا واقعا پيش آيا، جن جو ذڪر قرآن (۽ بائيبل) ۾ آيو آهي. مختلف مرحلن مان گذرندي نيٺ اهو وقت آيو، جڏهن کيس مصر ۾ اها مٿانهين حيثيت حاصل ٿي ويئي، جنهن جو قرآن ۾ ذڪر ڪندي چيو ويو آهي؛ ”۽ اهڙيءَ طرح يوسف کي (انهي) ملڪ ۾ مرتبي وارو ڪيوسون. جتي وڻندو هوس، تِتي ٽِڪندو هو. جنهن لاءِ وڻندؤ اٿئون، تنهن تي پنهنجي ٻاجهه پهچائيندا آهيون.“ (يوسف: 56)
آخري مرحلي تي سڄي قصي جو تَت حضرت يوسف جي زباني هنن لفطن ۾ بيان ڪيو ويو آهي: ”۽ جيڪو شخص پرهيزگاري اختيار ڪندو ۽ صبر ڪندو، الله تعاليٰ ڀلارن جو اَجرُ نه وڃائيندو.“ (يوسف: 90) پرهيزگاري اها آهي ته ماڻهو زندگي جي جدوجهد ۾ سدائين حق تي قائم رهي ۽ ڪنهن به حال ۾ حق کان نه لنوائي. ٻي شئي اها ته زندگيءَ جي مرحلن ۾ صبر ۽ تحمل کان ڪم وٺي. نتيجي ۾ دير ڏسي، هو بي صبرو نه ٿئي. جيڪي ماڻهو پرهيزگاري ۽ صبر جي انهن ٻنهي گُڻن جا ڌڻي آهن، اهي الله جي نظر ۾ ڀلارا، يعني ڀلي عمل وارا آهن. اهڙا ماڻهو بهرحال الله جي فتح جا حقدارهجن ٿا ۽ نيٺ ڪاميابيءَ جي منزل تي پهچي وڃن ٿا.