16:65
داعيءَ وارو ڪردار
قرآن ۾ ارشاد ٿيو آهي: ”۽ جيڪڏهن اوهين بدلو وٺڻ گهُرو ته ايترو اوهان سان ڪيو ويو آهي ۽ جيڪڏهن اوهين صبر ڪريو ته صبر ڪرڻ وارن لاءِ گهڻي چڱائي آهي.“ (النحل: 126)
هن آيت ۾ دعوت ڏيندڙ جي ڪردار کي ٻڌايو ويو آهي، جيڪو مخالفن جي مقابلي ۾ کيس اختيار ڪرڻو آهي. فرمايو ويو آهي ته جيڪڏهن مخالفن پاران اهڙي تڪليف پهچي، جيڪا اوهين سَهي نه سگهو، ته ايترو ئي ڪرڻ جي اجازت آهي، جيترو اوهان سان ڪيو ويو آهي. پر اها موڪل به رڳو انسان جي ڪمزوريءَ کي ڏسندي رعايت طور ڏني ويئي آهي. نه ته داعي جو اصل ڪردار اهو هئڻ گهرجي ته هو ماڻهوءَ پاران پيش آيل هر تڪليف تي صبر ڪري. هو مدعوءَ سان حساب ڪتاب چُڪتو ڪرڻ جي بدران اهڙن معاملن کي خدا جي خاني ۾ وجهي ڇڏي.
مخاطب جيڪڏهن حق کي نه مڃي، ان کي ختم ڪرڻ جي پويان پئجي وڃي، ته ان مهل داعيءَ کي جيڪا وڏي تدبير ڪرڻي آهي، اهو صبر آهي. يعني ردعمل جي نفسيات يا جوابي ڪارروائين کان بچندي هاڪاري طور تي حق جو پيغام پهچائيندو رهڻ.