236-94
عسر (ڏُک) ۾ يسر (سُک)
”اي پيغمبر! ڇا اسان تو لاءِ تنهنجو سينو ڪشادو نه ڪيو ۽ اسان تو تان اهو بار لاٿو جنهن تنهنجي پُٺ کي ڳرو ڪيو ۽ تو لاءِ تنهنجي تعريف بُلند ڪئي. پوءِ بيشڪ ڏک سان گڏ سُک آهي، بيشڪ ڏک سان گڏ سُک ئي آهي. ۽ پوءِ جڏهن تون وانڌو ٿيئن ته محنت ڪر ۽ پنهنجي پالڻهار سان دل لڳائي. (الانشرح-1-8)
رسول الله صلي الله عليھ وآلھ وسلم حقيقت ڄاڻڻ جي لاءِ بي چين هئا. الله تعاليٰ طرفان پاڻ سڳورن کي حقيقتن جو علم ڏيئي، سندن ڳولا کي معرفت ۾ بدلائي ڇڏيو. حقيقتن جي معرفت پاڻ سڳورن جو سينو کوليو ويو. پوءِ پاڻ سڳورن مڪي ۾ توحيد جي دعوت شروع ڪئي ته بظاهر سخت مخالفت ڏسڻي پَين، پر انهن مخالفتن جي ذريعي اهو ٿيو ته پاڻ سڳورن جو ذڪر چؤڏس ٿيڻ لڳو.
اهوئي هن دنيا جي لاءِ الله جو قانون آهي. هتي شروع ۾ انسان سان عسر(ڏُک) جون حالتون پيش اينديون آهن. پوءِ جڏهن صبر سان انهن تي ڄميل رهي ٿو ته اهو عسر (ڏُک) هن جي لاءِ نئين يسر(سُک) تائين پهچڻ جي ڏاڪڻ بنجي وڃي ٿو. انسان کي گهرجي ته هو سدائين الله ڏانهن ڏسي، هو پنهنجي سگهه آهر پنهنجي جاکوڙ کي برابر جاري رکي. هو ڪنهن به حالت ۾ مايوسيءَ جو شڪار نه ٿئي.