20:76
دعوتي نصرت/ ڪاميابي
قرآن مجيد ۾ ٻُڌايو ويو آهي ته جڏهن حضرت موسيٰ کي پيغمبري ڏني ويئي ته ان کانپوءِ هن چيو: ”اي منهنجا پالڻهار! مون لاءِ منهنجو سينو ڪشادو ڪر ۽ مون لاءِ منهنجو ڪم سولو ڪر ۽ منهنجي زبان تان (هَٻڪ جي) ڳنڍ کول ته اهي منهنجي ڳالهه سمجهن ۽ منهنجي گهروارن مان منهنجي ڀاءُ هارون کي منهنجو وزير/ مددگار مقرر ڪر. ان (جي هئڻ) سان منهنجي طاقت مضبوط ڪر. ۽ ان کي منهنجي ڪم ۾ شريڪ ڪر ته اسين تنهنجي پاڪائي وڌيڪ بيان ڪريون ۽ توکي ياد ڪريون. بيشڪ تون اسان کي ڏسندڙ آهين. الله فرمايو ته اي موسيٰ! تنهنجو سوال قبول ڪيو ويو.“ (طـهٰ: 25-36)
داعي جي لاءِ سيني جو کلڻ اهو آهي ته موقعي جي مناسبت سان سندس اندر ۾ اثرائتين ڳالهين جو ورجاءُ ٿئي. معاملي جو سولو ٿيڻ هيءَ آهي ته مخالف ڪنهن به دعوت جي راهه بند ڪرڻ ۾ ڪامياب ٿي نه سگهن. زبان جي ڳنڍ کلڻ جو مطلب اِهو آهي ته وڏي ميڙ ۾ مونکي بنا ڪنهن هَٻڪ جي دعوت پيش ڪرڻ تي مَلڪو پيدا ٿئي. حضرت موسيٰ عليه السلام جڏهن اها درخواست الله کي پيش ڪئي ته الله طرفان اهو جواب آيو: قال قداوتيت سوالک يموسيٰ. (اي موسيٰ تنهنجو سوال قبول ڪيو ويو.)
قرآن مجيد ۾ اهو واقعو ماضيءَ جي تاريخ طور نه آيو آهي ۽ نه ئي ان جو لاڳاپو ڪنهن خاص شخصيت سان آهي. اها هڪ نصيحت آهي ۽ ان ۾ هر سچي داعيءَ جي لاءِ اميد جو هڪ پيغام آهي. ان جو مطلب هيءَ آهي ته اڄ جو هڪ داعي جيڪڏهن خدا کان انهن شين کي گهري ته خدا طرفان اهو جواب ايندو ته اي منهنجا ٻانها! توکي اها شئي ڏني وئي، جنهن جو تو سوال ڪيو هو.